หนึ่ง, ความสามารถและความไม่สามารถของมนุษย์

1. การตัดสินใจเกี่ยวกับทิศทางการเคลื่อนไหวของราคา: จนถึงขณะนี้ มนุษย์ยังไม่สามารถตัดสินใจเกี่ยวกับทิศทางการเคลื่อนไหวของราคาได้อย่างถูกต้องแน่นอน ไม่ว่าจะเป็นความปลอดภัยของสภาวะตลาดทั้งหลายเพียงพอให้เราพบว่า เมื่อสถานะการทำงานของตลาดตรงตามการกำหนดของโมดูล, ราคาอาจจะสูงขึ้น, ลดลง หรือปรับตัวข้างเคียง ดังนั้น แม้ว่ามนุษย์จะไม่สามารถตัดสินการเคลื่อนไหวของราคาได้อย่างแม่นยำ แต่เราสามารถศึกษาหาความหมายจากโมดูลที่มีการประกอบที่หลากหลายของสภาวะตลาดว่ามีโอกาสเกิดการขึ้นหรือลงได้อย่างไร

2. การตัดสินขอบเขตการเคลื่อนไหวของราคา

ในระบบปรัชญาของทฤษฎีดาว, มีกฎที่เรียกว่า "ทฤษฎีไม่สามารถวัดการเคลื่อนไหวที่สำคัญ" ซึ่งบ่งชี้ว่าเวลาและขนาดของการเคลื่อนไหวที่สำคัญไม่สามารถวัดได้ มนุษย์ในอดีตไม่สามารถวัดการเคลื่อนไหวที่สำคัญได้ และปัจจุบันมนุษย์ก็ยังไม่มีความสามารถดังกล่าว ดังนั้นแนะนำให้นักลงทุนใช้เทคนิคการติดตามแนวโน้ม มากกว่าการคาดการณ์แนวโน้ม แนวโน้มการลงทุนในปัจจุบันคือการแสวงหาความเป็นวิทยาศาสตร์ในพฤติกรรมการลงทุน, เน้นหนักไปที่การประเมินผลที่เผชิญต่อการลงทุนอย่างเป็นเชิงปริมาณ ในกระบวนการศึกษาการลงทุน เราสามารถปฏิบัติตามข้อคิดเห็นนี้ได้ แม้ว่ามนุษย์ไม่สามารถตัดสินการเคลื่อนที่ของราคาได้อย่างถูกต้อง แต่เราสามารถศึกษาหาความหมายจากโมดูลต่าง ๆ ที่เกิดจากการรวมกันของเงื่อนไขตลาดที่แตกต่างกัน ว่าการเคลื่อนไหวของราคาอยู่ในช่วงที่แน่นอนมีโอกาสเกิดขึ้นได้อย่างไร

3. ข้อสรุปพื้นฐาน

จากหลักการข้างต้น เราสามารถสรุปได้ ในตลาดการเงิน นักลงทุนที่ใช้เครื่องมือทางเทคนิคไม่มีกฎที่แน่นอน นั่นคือ "เมื่อมีเงื่อนไข A, เหตุการณ์ B จะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน" นักลงทุนหลายคนพยายามที่จะทำตามเป้าหมายนี้และพยายามทำเพื่อให้สอดคล้อง แต่ผลก็มักจะเป็นการสูญเสียในตลาดการลงทุน พวกเขาพบว่า "การลงทุนล้มเหลวเกิดจากการที่ต้องพัฒนาตนเองต่อไป" โดยไม่รู้ว่าระบบที่พวกเขาไล่ตาม (เมื่อมีเงื่อนไข A, เหตุการณ์ B จะเกิดขึ้น) นั้นไม่มีอยู่จริง ดังนั้นเครื่องมือทางเทคนิคถึงแม้จะไม่ใช่เพียงสิ่งที่ไร้ประโยชน์ มันมีความหมาย เนื่องจากตลาดมีอยู่กฎที่ซ่อนอยู่: "เมื่อมีเงื่อนไข A, โอกาสที่เหตุการณ์ B จะเกิดขึ้นมีมากน้อยเพียงใด" เนื่องจากมนุษย์ไม่สามารถระบุแน่นอนได้เกี่ยวกับทิศทางหรือการเคลื่อนไหวของราคา ในกระบวนการลงทุนจริง นักลงทุนจึงไม่ควรกำหนดเป้าหมายจากผลการกระทำเพียงอย่างเดียว แต่ควรกำหนดเป้าหมายจากผลงานการลงทุนซ้ำ N ครั้ง ในกรณีนี้เราสามารถสรุปว่า "ในขอบเขตการลงทุนทางการเงิน การตั้งอยู่บนความจำเป็นของการลงทุนที่กำไรใน N ครั้งซ้ำในพื้นฐานของความไม่แน่นอนของกำไรและขาดทุนเป็นความคิดทางปรัชญาทางการลงทุนที่ถูกต้อง"