วันหนึ่ง

วันหนึ่งมีชายคนหนึ่งที่ดูไม่เด่น มีสาวสวยคนหนึ่งอยู่ข้างเขา เขาได้นำเธอไปที่ร้านเฮอร์เมส เขาเลือกกระเป๋าใบหนึ่งที่มีมูลค่า 565,000 บาท ในขณะชำระเงิน ชายคนนี้ได้หยิบสมุดเช็คออกมาอย่างสง่างามและเซ็นเช็คใบหนึ่ง โดยมีพนักงานร้านดูออกว่ามีบางอย่างแปลกไป

ความกังวล

ชายคนนี้เห็นใจพนักงานและกล่าวอย่างใจเย็นว่า "ผมรู้สึกว่าคุณกังวลว่าเช็คนี้อาจจะกลับเป็นเช็คที่ไม่มีเงินถูกต้องไหม? วันนี้เป็นวันเสาร์ ธนาคารปิดทำการ ผมแนะนำให้คุณเก็บเช็คและกระเป๋าไว้ ถ้าสมัครจันทร์หน้าเช็คผ่านแล้วคุณจะนำกระเป๋าไปมอบให้สาวนี้ที่บ้านเธอ คุณคิดว่าเป็นความคิดที่ดีไหม?" พนักงานรู้สึกผ่อนคลายและยินดีที่จะรับข้อเสนอ นอกจากนี้ยังยืนยันว่าค่าจัดส่งกระเป๋าจะเป็นของทางร้าน และเขาจะดูแลเรื่องนี้ด้วยตนเอง

กลายเป็นเรื่องจริง

ในวันจันทร์ พนักงานได้ไปที่ธนาคารเพื่อนำเช็คไปฝากจริงๆ และพบว่าเช็คจริงเป็นเช็คที่ไม่มีเงิน! พนักงานที่โกรธเรียกไปที่ชายคนนี้ ชายคนนั้นควบคุมอารมณ์และกล่าวว่า "นี่มันไม่เป็นไรหรอก! ทั้งคุณและฉันไม่ได้สูญเสียอะไรเลย คืนวันเสาร์ที่ผ่านมา ฉันได้ทำให้สาวนั่นพอใจแล้ว! ขอบคุณสำหรับความร่วมมือของคุณ!"

ข้อคิดจากเรื่องนี้

เรื่องนี้เปิดเผยถึงแก่นแท้ของวิกฤตการเงินรอง โดยกล่าวถึงคำว่า "การคาดหวังผลกำไรในอนาคตอาจทำให้มองข้ามความเสี่ยงที่ยิ่งใหญ่ได้" ความงามของสาวเห็นว่ากระเป๋าเฮอร์เมสราคา 600,000 บาทจะมาถึงในวันจันทร์ ทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายและเชื่อว่าการลงทุนนี้คุ้มค่า แต่ไม่ได้ตระหนักว่าการลงทุนของเธอนั้นมีความเสี่ยงที่ไม่แน่นอน

คำสอน

เรื่องนี้สอนเราเกี่ยวกับ "สิ่งที่เราเห็นด้วยตาอาจไม่เป็นความจริง" และ "ความโลภมีค่าสูง" เหมือนกับสุนัขจิ้งจอกที่พบกับรังไก่ แต่เพราะมันอ้วนเกินไปจึงไม่สามารถเข้าไปได้ มันต้องอดอาหารสามวัน才ได้เข้าไป และเมื่ออิ่มหนำสำราญก็ไม่สามารถออกมาได้ ต้องอดอาหารอีกสามวันถึงจะออกมาได้สุดท้ายมันก็ถอนหายใจว่าในกระบวนการนี้ นอกจากจะได้ลิ้มรสแล้วแทบจะไม่ได้อะไรเลย

บทเรียนของชีวิต

ชีวิตก็เช่นเดียวกันค่ะ เกิดมาเปลือยเปล่าและกลับไปเปลือยเปล่า ไม่มีใครสามารถนำไปซึ่งความมั่งคั่งที่เราสร้างขึ้นมาตลอดชีวิต ใช้เวลากับความเยาว์วัยไม่สามารถซื้อคืนได้ ใช้ชีวิตเพื่อหามาไม่สามารถซื้อคืนชีวิตได้ ใช้ความสุขแลกเงินไม่สามารถคืนความสุขได้ และเงินที่ใช้เวลาหามาจะไม่สามารถนำเวลากลับคืนได้ แม้แต่หากใช้ทั้งชีวิตเพื่อแลกเงินก็ยังซื้อคืนชีวิตตนเองไม่ได้

พระธรรมคำสอน

ดังนั้น ควรทำงานเมื่อถึงเวลาทำงาน และควรพักเมื่อถึงเวลาพัก ให้งานเป็นความสุขและเพลิดเพลินกับชีวิต และรักสิ่งที่เรามีในมืออยู่ ในวันหนึ่งคุณจะเข้าใจว่าการทำความดีนั้นยากกว่าความฉลาด