วิธีการกำหนดจุดสนับสนุนและจุดต้าน

การกำหนดจุดสนับสนุนและจุดต้านในตลาดสามารถทำได้หลายวิธี ได้แก่ K line, เส้นค่าเฉลี่ย, เส้นตัด, และปริมาณการซื้อขาย เป็นต้น

วิธีแรก: รูปแบบ K line

การกำหนดจุดสนับสนุนและจุดต้านต้องใช้ควบคู่กับตัวชี้วัด MACD รูปแบบของ K line มีอยู่สามประเภท ได้แก่ รูปแบบจุดสูงสุด รูปแบบการพักตัว และรูปแบบจุดต่ำสุด ดังนั้น หากท่านยังไม่เข้าใจรูปแบบ K line ควรศึกษาเพิ่มเติมก่อนกลับมาทบทวนที่นี้ ความสำคัญของการทำลายจุดต้านหรือจุดสนับสนุนร่วมกับ MACD จะมีประสิทธิภาพมากขึ้น ดังนี้:

1. การทำลายจุดต้านของรูปแบบ K line

เมื่อ K line ทำลายจุดต้าน ขณะเดียวกัน MACD สร้างสัญญาณทองคำและแท่งเทียนสีแดงแสดงถึงการซื้อ; หากไม่ทำลายตำแหน่งจุดต้าน MACD จะสร้างสัญญาณตายและแท่งเทียนสีเขียวแสดงถึงการขาย;

2. การไม่ทำลายจุดสนับสนุนของรูปแบบ K line

เมื่อ K line ไม่ทำลายจุดสนับสนุน ขณะที่ MACD สร้างสัญญาณทองคำและแท่งเทียนสีแดงแสดงถึงการซื้อ; หากทำลายจุดสนับสนุน MACD จะสร้างสัญญาณตายและแท่งเทียนสีเขียวแสดงถึงการขาย;

วิธีที่สอง: การใช้เส้นตัดในการหาจุดสนับสนุนและจุดต้าน

เส้นตัดไม่ใช่เส้นที่ถูกวาดโดยระบบการวิเคราะห์ แต่เป็นเส้นที่มีการตีความตามลำดับบุคคล ดังนั้นวิธีนี้จึงค่อนข้างยากในการควบคุม ในบางกรณี เส้นตัดสามารถใช้ในการแยกจุดสนับสนุนและจุดต้านราคาได้ดี เส้นตัดโดยทั่วไปแบ่งออกเป็น: เส้นแนวโน้ม, เส้นช่อง, และเส้นเฟโบนักชี เป็นต้น

การใช้เส้นแนวโน้มและเส้นช่องร่วมกับ MACD

1. ซื้อเมื่อจุดสนับสนุนของเส้นแนวโน้มคูณด้วยสัญญาณทองคำของ MACD กับแท่งเทียนสีแดง; ขายเมื่อเส้นแนวโน้มถูกทำลายพร้อมสัญญาณตายของ MACD;

2. หากเส้นแนวโน้มขาลงทำลายจุดกดดัน ซื้อเมื่อ MACD สร้างสัญญาณทองคำและแท่งเทียนสีแดง; หรือซื้อเมื่อการกลับค่าที่ศูนย์สร้างทองคำ;

3. หากเส้นช่องด้านบนไม่ถูกทำลาย ขายเมื่อ MACD สร้างสัญญาณตายและแท่งเทียนสีเขียว; เส้นช่องด้านล่างทำหน้าที่เป็นจุดสนับสนุนและซื้อเมื่อ MACD สร้างสัญญาณทองคำและแท่งเทียนสีแดง;